Ο παππούς ο Ραγκαβέλας
Ου παπούς, άκσιτι,ου παπούς ου Ραγκαβέλαςου παπούς ου Ραγκαβέλαςείχιν μνιά κουτσή γουμάρα. Τ’ ν είχιν πού , άκσιτι,τ’ ν είχιν πούτσις φουρτουμένητ’ ν είχιν πούτσις… Περισσότερα »Ο παππούς ο Ραγκαβέλας
Ου παπούς, άκσιτι,ου παπούς ου Ραγκαβέλαςου παπούς ου Ραγκαβέλαςείχιν μνιά κουτσή γουμάρα. Τ’ ν είχιν πού , άκσιτι,τ’ ν είχιν πούτσις φουρτουμένητ’ ν είχιν πούτσις… Περισσότερα »Ο παππούς ο Ραγκαβέλας
Μήλο μου κόκκινο, ρόιδοβαμμένο γιατί με μάρανες τον πικραμένο; Πηγαίνω κι έρχομαι, μα δε σε βρίσκω βρίσκω την πόρτα σου μανταλωμένη. Τα παραθύρια φεγγοβολούνε ρωτώ… Περισσότερα »Μήλο μου κόκκινο
Μες στη νύχτα περπατούσα, σκοτεινά, χωρίς φεγγάρι. Σκοτεινά, χωρίς φεγγάρι, την αγάπη μου γυρεύω. Την αγάπη μου γυρεύω, δεν μπορώ για να την εύρω. Δεν… Περισσότερα »Μες στην νύχτα περπατούσα
Άιντε με μήνυσε η αγάπη μουνα πάω να με φιλέψειτην εβδομάδα τρεις φορές Άιντε την εβδομάδα τρεις φορέςτο μήνα δεκαπέντεμα εγώ ήμαν ξένος κι ατζαμής… Περισσότερα »Με μήνυσε η αγάπη μου
Στης ματζουράνας τον ανθό Πλάγιασα για να κοιμηθώ Λίγο ύπνο για να πάρω Την αγάπη μου για να ειδώ Όνειρο είδα στον ύπνο μου Παντρεύεται… Περισσότερα »Ματζουράνα
Μάν’ αργυρό μ’ κλωντήρι* μα και μαλά- μα και μαλαματένιο, θέλω να σε θέλω να σε στολίσω, με πράσινα με πράσινα λουλούδια, με κόκκινο με… Περισσότερα »Μάν’ αργυρό κλωντήρι
Μακεδονία ξακουστήτου Αλεξάνδρου η χώραπου έδιωξες τους τύρρανουςκι ελεύθερ’ είσαι τώρα. Είσαι και θα `σαι ελληνικήΕλλήνων το καμάρικι εμείς θα σ’ αντικρίζουμεπερήφανα και πάλι. Οι… Περισσότερα »Μακεδονία ξακουστή
Κόρη πούλαγε κρασίμε το φεγγάρι από βραδύς Με το φεγγάρι από βραδύςτο πρωί με ξημέρωμα Πέρασε νέος πέρασεκαι κρασί ζήτησε να πιει Παλληκάρι μελαχρινότο κρασί… Περισσότερα »Κόρη πούλαγε κρασί
Χριστούγεννα, Πρωτούγιννα, τώρα Χριστός γιννιέτιγιννιέτι κι βαφτίζιτι στους ουρανούς απάνουόλοι οι αγγέλοι χαίρουντι κι όλοι δοξολογιούντικι τα δαιμόνια σκάζουνι, και σκάζουν και πλαντάζουντα σίδερα ταράζουν.… Περισσότερα »Κάλαντα Χριστουγέννων Μακεδονίας
α’ Στη σκάλα π’ ανεβαίνεις και στα σκαλώματα αχ πολλά νάζια μου κάνεις Θωμαή πολλά καμώματα . δις β’ Στη σκάλα π’ ανεβαίνεις ν ‘ανέβαινα… Περισσότερα »Θωμαή