Ποϊλίσσα έμορφος
έκατσεν σ’εμόν το γιαν
γουρπάν ίνουμαι γουρπάν
σο καινούργον το φιστάν’
Τα μαλλία `θε μακρά
Οφίδι `κι σκίζ’ ατά
Άνθρωπον `κι πετσερεύ’
Τσάμιας να χτενίζ’ ατά
Μη τερείτε ατό γειτόν’
Εύκολα ομματιάσκεται
Φοούμαι ση μαχαλάν
Άλλο `κι θα λάσκεται
