Πουλάκι ε βάι κι αμάν αμάν πουλάκι εκελάηδησε
λάλει αηδονάκι μ’λάλει μέσα στον καλαμιώνα.
Δεν κελαιδού βάι κι αμάν αμάν δεν κελαιδούσε σαν πουλί
λάλει αηδονάκι μ’ λάλει μηδέ σαν χελιδόνι.
Μον κελαιδούσε βάι κι αμάν αμάν, μον κελαηδούσε κι έλεγε
λάλει αηδονάκι μ’ λάλει μ’ανθρώπινη λαλίτσα.
Βασιλοπού βάι κι αμάν αμάν Βασιλοπούλα τα’κουσε
λάλει αηδονάκι μ’λάλει από το παραθύρι.
Νάχα πουλί μ’ βαι κι αμάν αμάν νάχα πουλί μ’ τη γλώσσα σου
λάλει αηδονάκι μ’λάλει και τον κελαηδισμό σου
Τι ζήλεψε βαι κι αμάν αμάν τι ζήλεψες βασίλισσα
Λάλει αηδονάκι μ’λάλει από μένα το πουλάκι
Εσύ πίνεις βαι κι αμάν αμάν εσύ πίνεις γλυκό κρασί
Λάλει αηδονάκι μ’λάλει κι εγώ νερό απ’τη γκιόλα
σε πάπλωμα βάι κι αμάν αμάν σε πάπλωμα κοιμάσαι εσύ
Λάλει αηδονάκι μ’λάλει κι εγώ μες’τα κλαδάκια.
