Ποιο είναι τ’ αηδόνι που λαλεί στην πέρα πρασινάδα
και λέει τα λογάκια του με τόση νοστιμάδα
αμυγδαλάκι τσάκισα και μέσα σε ζωγράφισα.
Ευχαριστώ τη γλώσσα σου την αηδονολαλούσα
όπου την είχαν τα πουλιά στα όρη και λαλούσαν
αμυγδαλοτσακίσματα σου στέλνω χαιρετίσματα.
ευχαριστώ τη γλώσσα σου την αφραμυγδαλάτη
που ναι από μέσα κουφωτη και ζάχαρη γεμάτη
στα όρη βγαίνει η κάπαρη τα λόγια σου είναι ζάχαρη.
μπαρμπούνι μου ολόχρυσο ολόχρυσο μου ψάρι
άλλος εσένα αγάπησε και άλλος θα σε πάρει
στα όρη βγαίνω και θωρώ τον κόσμο τον προσωρινό
