Συνεχίζουμε τον κύκλο συνεντευξεων με τίτλο “Ποιός είναι ο …..” με έναν άνθρωπο ο οποίος δίνει τον αγώνα του για την διατήρηση της Ελληνικής Παράδοσης απο τον Ακριτικό Νομό Έβρου. Κατάφερε να αναδείξει την ιδιαίτερη παράδοση των Γκαγκαβούζιδων (ή Γκαγκαούζιδων). Ιδιαίτερα ενεργός και δυναμικός με συνεργασίες με πολλούς συλλόγους. Σας καλοσορίζουμε επόμενο κεφάλαιο της ενότητας του παρατηρητή της παράδοσης: Ποιός είναι ο Άγγελος Νικολαϊδης.
Κάποιες ερωτήσεις για να σε γνωρίσουμε καλύτερα
1. Υπάρχει κάτι που θέλεις να κάνεις και δεν το έχεις κάνει ακόμα;
Το βασικότερο πράγμα που θέλω να κάνω και δεν το έχω κάνει, είναι να καταφέρω να εκδώσω τα αποτελέσματα της πολυετούς έρευνάς μου σχετικά με τη μουσικοχορευτική παράδοση των Γκαγκαβούζηδων. Μια μουσική έκδοση με τραγούδια στη διάλεκτο, και το έντυπο με τα ιστορικά, λαογραφικά κ.α στοιχεία της παράδοσής τους.
2. Σε ποια χώρα θα ήθελες να ταξιδέψεις;
Από μικρό παιδί μου δημιουργήθηκε η επιθυμία, κυρίως μέσα από τα διάφορα ντοκιμαντέρ, να ταξιδέψω στην Ιαπωνία. Η κουλτούρα των ανθρώπων γενικότερα, με σεβασμό στις παραδόσεις τους, με σεβασμό στους συνανθρώπους, αλλά και η φύση και το περιβάλλον της περιοχής είναι κάτι που θα ήθελα γνωρίσω από κοντά.
3. Αν μπορούσες, τι θα άλλαζες στην Ελλάδα;
Η Ελλάδα έχει πολλά πράγματα που θα μπορούσε κάποιος να αλλάξει. Ένα από αυτά είναι για μένα η συνέπεια των Ελλήνων από τα λόγια στις πράξεις. Αν γινόμασταν πιο συνεπείς σ’ αυτά που λέμε τότε νομίζω όλα τα άλλα θα ερχόταν από μόνα τους. Αλλά ακόμη και η φράση «με το τάμα χωριό δε χαλάει» έχει τα δικά της ελληνικά χαρακτηριστικά που εν τέλει μας αρέσει.
Κάτι λίγο πιο lifestyle
4. Ποιά είναι τα τρία πρώτα πράγματα που κάνεις όταν ξυπνάς;
Το πρώτο πράγμα που κάνω εδώ και χρόνια μόλις σηκωθώ απ’ το κρεβάτι είναι να βάλω νερό να βράσει για να φτιάξω καφέ και έπειτα να πλυθώ. Αφού ετοιμαστεί ο καφές και μετά τις πρώτες γουλιές, πράττω βάση ημερησίου προγράμματος που δεν είναι πάντα κάτι σταθερό.
5. Ποιό είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Το τελευταίο πράγμα που κάνω πρίν κοιμηθώ είναι να πιω ένα ποτήρι κρύο γάλα. Σχεδόν κάθε βράδυ. Είναι κάτι που με χαλάρώνει και με ηρεμεί την ώρα που ανακεφαλαιώνω τις σκέψεις μου για το τι προηγήθηκε μέσα στη μέρα και τι ακολουθεί την επόμενη.
Σχετικά με την ενασχόληση σου με τα παραδοσιακά
6. Από πότε ξεκίνησε η ενεργή ενασχόληση σου με την παράδοση;
Χορεύω από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Παιδί ήμουν όταν πηγαίναμε με τη γιαγιά σε γάμους στην Ορεστιάδα. Στα 9 ξεκίνησα σε παιδική χορευτική ομάδα στην Τριανδρία όπου έμενα, ενώ η διδασκαλία σε συλλόγους ήρθε γύρω στο 1997. Στα σεμινάρια τέλος, της Ελλάδας και του Εξωτερικού, διδάσκω από το 2003.
7. Τι σε οδήγησε να ασχοληθείς με την παράδοση;
Με τη μετακόμιση της οικογένειας μου το 1981 στη Θεσσαλονίκη και το τελείως διαφορετικό περιβάλλον στο οποίο έπρεπε να ζήσω, μου δημιουργήθηκε μια παιδική νοσταλγία για κάθε τι που άφησα πίσω. Η αγάπη για τον τόπο μου, τους συγγενείς και ότι ήταν γύρω από αυτούς, με οδήγησε έπειτα από ένα τυχαίο γεγονός σε καποια χορευτική ομάδα. Καθώς μεγάλωνα υπήρχε όλο και περισσότερο μεράκι κάτι που από πολύ νωρίς με οδήγησε βαθιά στο χώρο της παράδοσης. Γεγονότα και άνθρωποι σε όλη αυτή την πορεία βοήθησαν ώστε σήμερα να μπορώ να είμαι ένας άνθρωπος που μπορώ να εκφράσω μια τεκμηριωμένη άποψη γύρω από αυτή.
8. Ποιόν συνάδελφό σου σέβεσαι πάρα πολύ;
Σέβομαι όλους όσους ασχολούνται με τον παραδοσιακό χορό και τη μουσική. Όλοι, ανεξάρτητα με τη γνώση και τη φιλοσοφία που έχουν, προσφέρουν κάτι με τη δουλειά τους. Δεν συμφωνώ με αρκετούς ως προς την διαχείριση, αλλά οι διαφωνίες μου δεν αναιρούν το ρόλο τους και το σεβασμό που πρέπει να τύχουν. Δε θα μπορούσα όμως να μην ξεχωρίζω δύο ανθρώπους μέσα σε αρκετούς συνεργάτες και φίλους που με βοήθησαν μέχρι σήμερα. Θα μου επιτρέψουν να αναφερθώ σε δύο «Δασκάλους» μου, με Δ κεφαλαίο, που πέρα από τις γνώσεις που μου μετέδωσαν ήταν οι σημαντικότεροι σταθμοί στη ζωή μου. Θα αναφερθώ αρχικά στην κ. Έφη Ζελεσιάδου, δασκάλα μου στη Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης, η οποία πρώτη με εμπιστεύτηκε και μου παρέδωσε μία χορευτική της ομάδα, δίνοντάς μου την ευκαιρία να πειραματιστώ στη διδασκαλία. Σήμερα αν και μας χωρίζει μεγάλη χιλιομετρική απόσταση οι δεσμοί συνεχίζουν και υπάρχουν. Δεύτερος και βασικός σταθμός σε πολλές πτυχές της ζωής μου, είναι ο κ. Κυριάκος Μωυσίδης. Ότι και να πώ για τον Κυριάκο νομίζω πως δε θα φτάσει για να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και θα φανεί ελάχιστο σε σχέση με αυτά που πραγματικά έχω λάβει από αυτόν. Κοντά σε αυτούς τους δύο, γνώρισα πολύ σημαντικούς ανθρώπους που με τη σειρά τους μου έδωσαν ευκαιρίες να προβάλλω τη δουλειά μου και αν και δεν αναφέρομαι ονομαστικά τους ευχαριστώ πολύ.
9. Με ποιά πρότζεκτ έχει πιαστεί την παρούσα στιγμή;
Σήμερα κύριο μέλημά μου είναι οι δράσεις της «Στέγης» και των άλλων πολιτιστικών συλλόγων που συνεργάζομαι. Παραμένει φυσικά η προσπάθεια ολοκλήρωσης της έκδοσής μου στην οποία έχω ήδη αναφερθεί, ενώ υπάρχουν προγραμματισμένα σεμινάρια σε συνεργασία με τους Ιωάννη και Δήμο Πραντσίδη για το καλοκαίρι και το φθινόπωρο κάτι στην Αθήνα.
10. Ποιά είναι τα σχέδια σου για το μέλλον σχετικά με το αντικείμενο σου;
Τα σχέδια μου για το μέλλον πέρα από τα ήδη αναφερθέντα είναι να μπορώ με υγεία να μεταδίδω αυτά που από πρώτο χέρι είδα και άκουσα στον τόπο μου. Η μουσική των γκαγκαβούζηδων και οι χοροί τους είναι πλέον αναγνωρίσιμοι σε όλη την Ελλάδα. Ήταν ένας στόχος που θεωρώ πως επετεύχθη. Μένει στο μέλλον να υπάρχει η έγγραφη παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Υγεία και όλα τα άλλα έρχονται.
10+1 Τι θα συμβούλευες κάποιον που ξεκινάει τώρα την ενασχόληση του με την παράδοση;
Για κάποιον που ξεκινά τώρα σα χορευτής θα συμβούλευα να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, να σέβεται το δάσκαλό του, να αναζητά περισσότερα όχι για να το παίξει έξυπνος αλλά για να μπορεί να έχει συγκριτικά στοιχεία και πληρέστερη ορθή γνώση. Το βασικό που θα του έλεγα όμως, είναι να διαχωρίσει το χοροστάσι. Να ξέρει πως αλλιώς χορεύουμε στη σάλα και στην εξέδρα και αλλιώς στο γλέντι και το πανηγύρι. Η παράδοση εκεί έχει κανόνες και ένας καλός χορευτής πρέπει να τους ξέρει και να τους τηρεί. Σεβασμό στον τόπο και τους ντόπιους. Για κάποιον που σκέφτεται να γίνει δάσκαλος να μου επιτραπεί να δώσω τη συμβουλή που μου έδωσε ο δικός μου δάσκαλος. «Ποτέ να μην κατηγορείς κάποιον για τη δουλειά του. Κοπίασε, έψαξε, ίδρωσε και έφερε ένα αποτέλεσμα. Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες το παρουσίασε. Αν δε σου αρέσει, τότε φρόντισε με το δικό σου κόπο, τη δική σου έρευνα, το δικό σου ιδρώτα να φέρεις το δικό σου αποτέλεσμα. Αυτό που αρέσει σε σένα. Και όταν τελειώσεις και το παρουσιάσεις άσε τους άλλους να κρίνουν. Αν δεν μπορείς όμως να κάνεις αυτό που έκανε αυτός, να μην κατηγορείς. Απλά βούλωσέ το». Μετά από αυτό πιστεύω πως για να γίνει κάποιος ένας καλός δάσκαλος θα πρέπει να έχει γίνει πρώτα ένας καλός μαθητής. Δυστυχώς στις μέρες μας, όλοι τα ξέρουν όλα. Εγώ πάντως, συνεχίζω ακόμα να μαθαίνω.
Η ομάδα συντακτών του Παρατηρητή της Παράδοσης αισθάνεται χαρά που έχει την ευκαιρία να αναδείξει εναν άνθρωπο που απο τον βόρειο Έβρο δίνει τον αγώνα του, φτάνοντας όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, αναδεικύοντας την γκαγκαβούζικη διάλεκτο , τα τραγούδια που συνδέονται με αυτήν αλλά και τον πολιτισμό του Έβρου γενικότερα. Ευχαριστούμε θερμά τον Άγγελο Νικολαίδη και του ευχόμαστε καλή δύναμη στο σημαντικό έργο που επιτελεί.
