Ο Χάρος κάθεται ψηλά και τραγουδεί πανώρια,
λεει τραγούδι τση χαράς και περισοκαυκάται:
((Για ιδέ σπίθια τα ρήμαξα κι αυλές αραχνιασά τσι,
κι αδέρφια που ξεχώρισα,που’σαν αγαπημένα…..))
Ο Χάρος κάθεται ψηλά και τραγουδεί πανώρια,
λεει τραγούδι τση χαράς και περισοκαυκάται:
((Για ιδέ σπίθια τα ρήμαξα κι αυλές αραχνιασά τσι,
κι αδέρφια που ξεχώρισα,που’σαν αγαπημένα…..))