Οι ρίζες της Ελληνικής παράδοσης - Ακούστε το αρχαιότερο ελληνικό τραγούδι

Έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα “τι είναι ή παράδοση”. Έχουμε πει στο παρελθόν πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η παράδοση της Ελλάδας. Μπορούμε να πούμε με μεγάλη σιγουριά, ότι η Ελληνική Παράδοση αποτελεί έναν σύνδεσμο, ο οποίος παραμένει ζωντανός και μας κρατάει σε επαφή με το παρελθόν (πολλές φορές χωρίς να το καταλάβουμε). Επίσης αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε, είναι πόσο πίσω στο παρελθόν μας επιστρέφει η Παράδοση. Έχω ακούσει ιστορικούς, οι οποίοι με μεγάλο θαυμασμό ,να διηγούνται τον ξαφνιασμό τους όταν αντιλήφθηκαν τις ομοιότητες μεταξύ των συμβολισμών που υφίστανται στις Ελληνικές φορεσιές και των Αρχαιοελληνικών επιγραφών.

Κάπως έτσι τράβηξε το ενδιαφέρον της ομάδας συντακτών το παρακάτω άρθρο, που κάνει λόγο για το πιο αρχαίο ολοκληρωμένο τραγούδι που διασώθηκε, στίχος και μουσική, το οποίο είναι από την Ελλάδα και έχει ρυθμό 6/8. Γιατί είναι ενδιαφέρον; Επειδή ο ρυθμός αυτός δεν συναντάτε συχνά. Στην Ελλάδα συναντάτε κυρίως στη Θράκη και εκτός Ελλάδας είναι εξαιρετικά σπάνιος (συναντάτε απ΄ όσο ξέρουμε στη Σκωτία καθώς επίσης στην Ιταλία σε πιο γρήγορο ρυθμό 12σημο στην ταραντέλα). Θα θέλαμε να τονίσουμε λοιπόν και πάλι την μεγάλη σημασία της Ελληνικής παράδοσης η οποία έχει ρίζες που φτάνουν μέχρι την Αρχαία Ελλάδα.

Ακούστε το αρχαιότερο ελληνικό τραγούδι

Η αρχαιότερη, διασωθείσα ολοκληρωμένη μουσική σύνθεση είναι ο Επιτάφιος του Μικρασιάτη Σείκιλου που έγραψε: «Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι. Η ζωή διαρκεί για λίγο» Είναι γνωστός ο ρόλος και o σημαντικός ρόλος της μουσικής στην αρχαία ελληνική κοινωνία, καθώς και η παρουσία της σε οποιαδήποτε σημαντική πτυχή αυτής, είτε επρόκειτο για ευχάριστες ή δυσάρεστες συνευρέσεις και συνεστιάσεις.

Πλέον, είναι δυνατόν να ακούσουμε το αρχαιότερο γνωστό τραγούδι, παγκοσμίως μάλιστα.
Αξίζει να σημειωθεί πως σώζονται τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική του τραγουδιού, το οποίο αποδίδεται στον Σείκιλο που έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας, περίπου κατά τον 2 αιώνα π.Χ. Όπως σημειώνεται, ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι αυτό μετά το 200 π.Χ.

Ακούστε το:

Είχε γραφεί σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη με ύψος 40 εκατοστών, περιέχοντας ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα ακόμη τραγούδι δεκαεφτά λέξεων, μαζί με τη μουσική. Αξίζει να σημειωθεί πως οι στίχοι βρίσκονται στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής, ενώ η επιτύμβια στήλη ανακαλύφθηκε στην πόλη Αϊδίνιο (όπως λέγεται σήμερα η άλλοτε πόλη των Τραλλέων) το 1883.

Στην κορυφή της στήλης, αναφέρεται το όνομα του ανθρώπου που το έγραψε, ενώ το θέμα είναι προφανώς επηρεασμένο από την επικούρεια φιλοσοφία, καθώς αποτελεί μια προτροπή να ζήσει κανείς, δίχως να λυπάται και να διστάζει. Συγκεκριμένα: “Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι. Η ζωή διαρκεί για λίγο, ο χρόνος καθορίζει το τέλος”, είναι το μήνυμα του τραγουδιού. Όπως αναφέρεται, στο κάτω μέρος της στήλης έχει εντοπιστεί η αφιέρωση στην “Ευτέρπηι” (ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ στο πρωτότυπο), δίχως ωστόσο να έχει γίνει γνωστό ποια ακριβώς -φιλική, αδερφική, πατρική, συντροφική- σχέση είχε ο Σείκιλος μαζί της.

Σήμερα, η στήλη φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας.

ΠΗΓΗ: https://elhalflashbacks.blogspot.com/2016/10/blog-post.html?fbclid=IwAR2Rx3sagWevUslEDcUXsVJJrJJd9Qz8zZ6ORDO_ZMj5mgPNgbBgv-15Nz8