Μες στην απάνω γειτονιά,
‘- κούστε ραΐζουνε τα βουνά –
στην παρακάτω ρούγα, για ιδες
– κλαράκια, μην ανθίστε ποτές.
Μια χήρα έχει όμορφον υγιό
– έβγα στ’ αγνάντιο για να σε ιδώ –
όμορφο παλικάρι, για ιδες
– κλαράκια μην ανθίστε ποτές.
Τον εζηλεύει η γειτονιά
– τρέμουν, ραΐζουνε τα βουνά –
τον αγάπαει και η ρούγα, για ιδες
– κλαράκια μην ανθίστε ποτές.
Τον αγαπάει και η μάνα του
– τρομάρα του και λαχτάρα του –
βρ’ άντρα για να τον κάνει, για ιδες
κάμποι μη λελουδίστε ποτές.
– Σώπα ρε μάνα μην το λες,
αυτό δε γίνεται ποτές
