ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΚΥΔΩΝΙ

Το κυδώνι, το «χρυσό μήλο» της αρχαιότητας, είναι άρρηκτα δεμένο με τον έρωτα. Πιθανότατα προϋπήρχε του μήλου με το οποίο είναι συγγενές, μάλιστα στην ιστορία του μοναδικού «μήλου» που έδωσε η Εύα στον Αδάμ εικάζεται ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για κυδώνι, στο οποίο τότε αναφερόντουσαν ως μήλο (lost in translation που λέμε). Στην ελληνική μυθολογία το κυδώνι φέρεται συχνά συνδεδεμένο με την θεά Αφροδίτη και ως σύμβολο της γονιμότητας και του έρωτα. Λέγεται επίσης πως το δώρισε ο Πάρις στην Αφροδίτη για να πάρει ως αντάλλαγμα την ωραία Ελένη, που θεωρώ εξαιρετικό deal… (μαγκιά σου Πάρι, που με ένα φρούτο, βγάζεις τέτοια θεογκόμενα!). Φανταστείτε την Κωνσταντοπούλου της εποχής με καταγγελτικό ξινό ύφος, να αποκαλύπτει ανάμεσα σε κίονες (τα “παράθυρα” της αρχαιότητας υποθέτω) ότι πίσω απ’ τον Τρωικό πόλεμο, βρίσκεται μια μίζα από κυδώνι που πήρε η Αφροδίτη.

Ο Σόλων είχε θεσπίσει διάταγμα που έλεγε ότι η νύφη και ο γαμπρός έπρεπε να κλείνονται μαζί σε ένα δωμάτιο να φάνε ένα κυδώνι, πράγμα που μου εγείρει αμφιβολίες για την σεξουαλική φαντασία του επιφανούς νομοθέτη μας. Έκτοτε μάλιστα καθιερώθηκε ως έθιμο στην αρχαία Ελλάδα να δίνεται ένα κυδώνι στη νύφη την ημέρα του γάμου, που χρησιμοποιούσε για να φρεσκάρει την αναπνοή της (αν δεν έσπαγε τα δόντια της δαγκώνοντάς το). Στη σύγχρονη ελληνική πρακτική έχει βεβαίως απαλειφθεί από τις λίστες γάμου, εις όφελος των κρυστάλλων Βοημίας και Kosta Boda, παρ’ όλ’ αυτά το κυδωνάκι ως γλυκό κουταλιού εξακολουθεί να δίνει και να παίρνει στις οικογενειακές συνάξεις.

Για να διαβάσετε το υπόλοιπο άρθρο παρακαλώ πατήστε ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: www.caruso.gr