Λαγκάδι ξερολάγκαδο, λαγκάδι
βάι, μι την κατηβασιά σου
ρούσα κόρη τα μαλλιά σου.
Ποτέ δε σι θυμήθηκα, λαγκάδι
βάι, να κατηβάσεις τόσο
κόρη μου να σ’ ανταμώσου.
Σέρνεις λιθάρια ριζιμιά, λαγκάδι
βάι, δέντρα ξιριζουμένα
συ ’σι μάτια μου για μένα.
Σέρνεις κι μια γλυκομηλιά, λαγκάδι
βάι, τα μήλα φουρτουμένη
κόρη μ’ αρραβωνιασμένη.
