Λίγα λόγια για τους Αρβανίτες του Έβρου

  • από

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ «ΕΜΕΙΣ» ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΑΛΛΟΥΣ». Ο ΧΟΡΟΣ ΖΩΝΑΡΑΔΙΚΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΒΡΟΥ THE FORMATION OF ΤΗΕ “WE” AS A RESULT OF COMMUNICATION WITH ΤΗΕ “OTHERS”. THE ZONARADIKOS DANCE OF THE ARVANITES OF NORTHERN EVROS

Μια εξαιρετική δουλειά από την Δρ Ελένη Φιλιππίδου και την Μαρία Κουτσουμπα

Περίληψη
Το Νέο Χειμώνιο και το Ρήγιο είναι δύο αρβανιτόφωνες (Αρβανίτικα=αλβανική διάλεκτος που
ομιλείται στην Ελλάδα) κοινότητες του νομού Έβρου, οι οποίες μετοίκησαν στην περιοχή από την
κοινότητα Μέγα Ζαλούφι της σημερινής τουρκικής Θράκης. Παρά το γεγονός ότι κατάγονται από την
ίδια κοινότητα, οι χορογραφικές συνθέσεις του χορευτικού ρεπερτορίου τους φαίνεται να
διαφέρουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Ζωναράδικος (Φιλιππίδου, 2020),.ο βασικότερος
χορός του χορευτικού ρεπερτορίου όλης της Θράκης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να
αναλύσει το χορό Ζωναράδικο, όπως αυτός τελείται στις κοινότητες του Νέου Χειμωνίου και του
Ρηγίου στον βόρειο Έβρο. Ειδικότερα, η εργασία επιχειρεί να αναδείξει τη σχέση του χορού αυτού με
τα δομικά σχήματα του ελληνικού παραδοσιακού χορού στα τρία και στα δύο , να προβάλει τις
όποιες διαφοροποιήσεις, εάν και εφόσον αυτές υπάρχουν στις δύο κοινότητες και να συζητήσει το
λόγο της ύπαρξής τους. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω της εθνογραφικής μεθόδου, όπως αυτή
εφαρμόζεται στη μελέτη του χορού (Buck and, 1999), ενώ για την επεξεργασία τους χρησιμοποιήθηκε
η συγκριτική μέθοδος (Ογκουρτσώφ, 198 ). Η καταγραφή των χορογραφικών συνθέσεων του χορού
Ζωναράδικου πραγματοποιήθηκε βάσει του συστήματος σημειογραφίας του La an (Κουτσούμπα,
2005), ενώ η ανάλυση της δομής και μορφής τους, καθώς και της κωδικοποίησής τους, βάσει της
μορφολογικής μεθόδου (Τυροβολά, 2001). Τέλος, για την ερμηνεία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε
η θεωρία της κοινωνικο-κυβερνητικής, σύμφωνα με το μοντέλο του Burke (1991) για τον έλεγχο
ταυτότητας, έτσι όπως χρησιμοποιήθηκε στο χορό από τη Φιλιππίδου (2019). Από την ανάλυση των
δεδομένων διαπιστώθηκε ότι στις περιπτώσεις που εξετάζονται, ο χορός έχει το ίδιο δομικό σχήμα,
ωστόσο παρουσιάζει ορισμένες διαφοροποιήσεις ανάλογα με την εκάστοτε κοινότητα που τον τελεί
και οι οποίες έχουν να κάνουν με τα μορφοσυντακτικά συστατικά του στοιχεία. Οι διαφοροποιήσεις
αυτές προέκυψαν ως αποτέλεσμα των αντιδράσεων στα μηνύματα που αυτές λάμβαναν από τους
σημαντικούς τους άλλους . γεγονός που συνδυάζεται με τη διαμόρφωση τοπικών πολιτισμικών
ταυτοτήτων.

Για την συνέχεια του άρθρου πατήστε ΕΔΩ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ετικέτες:

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *