Κείτιτι ξένος άρρωστος γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ στα έρημα τα ξένα.
Μάνα δεν έχει να τουν κλαίει γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ κύρη να τουν λυπάτι.
Μον’ λάχαν τρεις γειτόνισσες γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ και τρεις χαροκαμένες
Η μια τουν πάει κρύου νερό γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ κι (γι)άλλη αφράτου μήλου.
Κι η τρίτη η μικρότερη γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ τουν πάει μόσχουσταφύλι.
Σήκου ξένε μ’ να φας να πιεις γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ σήκου να κουβεντιάσεις.
Εγώ σας λέου δεν μπορώ γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ κι ‘σείς μι λέτι σήκου.
Για πιάστι μι σηκώστι μι γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ κι βάλτι μι να κάτσου.
Κι φέρτε τη φυλλάδα μου γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ κι τ’ αργυρό κουντύλι.
Να γράψου τρεις λιανές γραφές γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ κι τρεις χαρουκαμένες.
Τη μια να στείλτ’ στη μάνα μου γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ την άλλ’ στην αδερφή μου.
Την τρίτη την καλύτερη γυαλένια μ’ γυαλένια μ’,
γυαλένια μ’ κρουσταλλένια μ’ να στείλτι στην καλή μου
