Έι σεβντά μ’ εμολύες
Καρδία μ’ εκολύες
Αέτς εγάπανες με
Εφέκες με κι επήες
Ρεφρέν
Έϊ κιτί ψεύτε κόσμε
Θάνατος να μη έτον
Άνθρωπος μ’ εγέρανεν
Πάντα νέος να έτον
Έϊ καμμένον καρδίαν
Να στερούσαι καμμίαν
Ας σά πολλά τα τέρτια
Τραγωδώ μίαν μίαν
Έϊ μαύρεσσα μαύρεσσα
Τα τέρτια μ’ άμον τ’ εσά
Άμον τ’ εσόν σεβνταλούκ’
Νε είδα, νε επέντεσα
Έκαψες την καρδία μ’
Λες για ποίον, για ποίον
Εθάρρεσες θα παίρεις
Απ’ εμέναν καλλίον;
