Θυμωμένο μου ήρθες κι απόψε
θυμωμένο για μένα πολύ
μα εγώ φταίξιμο φως μου δεν έχω
παρά έχω αγάπη χρυσή.
Για θυμήσου εκαθόμασταν μόνοι
στου χωριού μας τη βρύση τα δυο
τα νερά τα κρυστάλλινα τρέχαν
και κοιμόνταν βαθιά το χωριό.
Το φεγγάρι μας έκανε κύκλους
πόσο μοιάζαμε φως μου τα δυο
και μας έλεγε κάνετε χάδια
και θα γίνομαι πιο λαμπερό.
Αγγελέ μου δε θέλω να κλάψεις
άγγελέ μου δε θέλω να κλαις
παρά να `ρθεις στο μνήμα μου επάνω
και τραγούδια του έρως να λές.
