Η Βρύση των Πεγειώτισσων
Εν με τες καμαρούες
Τζαι πάσιν τζαι γεμώνουσιν
oύλλες οι κοπελλούες.
Η Βρύση των Πεγειώτισσων
Εν με το σιεντρουβάνιν
Τζαι απ’ όσι πόνον στην καρκιάν
Ας πάει να πιει να γιάνει
Η Πέγεια εν καλόν χωρκόν
Αμμάν τερατσολόιν
Βγάζει κοπέλλες όμορφες
Κόκκινες σαν το ρόιν.
Που πάνω εν η εκκλησιά
Που κάτω εν η βρύση
Πέγεια μου όμορφο χωρκόν
Ποιος φεύκει να σ’ αφήσει
