ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Με τον όρο παράδοση εννοούμε κυρίως ότι μας έχει παραδοθεί από το παρελθόν, δηλαδή τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν τον υλικό και πνευματικό πολιτισμό μας, που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά ως τις μέρες μας. Σκοπός λοιπόν αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η διατήρηση του πολιτισμού αυτού, η ανίχνευση των παραδοσιακών αξιών μέσα από τα ήθη και τα έθιμα της Λιβαδειάς και της ευρύτερης περιοχής. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε στηρίχτηκε σε γραπτές πρωτογενείς-δευτερογενείς πηγές. Συγκεκριμένα έγιναν καταγραφές εθίμων και λαϊκών εκδηλώσεων που αναβίωσαν και συνεχίζουν να αναβιώνουν στον τόπο ενώ χρησιμοποιήθηκε υλικό από παλαιότερες πηγές, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό ( αναπαράσταση εθίμων και τοπικών χορών, cd, φωτογραφικό υλικό, χάρτες κ. λ. π) με στοιχεία και χορούς της περιοχής. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι μια σειρά από καταγραφές, αναλύσεις και περιγραφές εθίμων, τραγουδιών και μουσικής, τοπικών ιδιωματισμών και γενικά ιστορικών στοιχείων του τόπου αυτού, που ήταν άγνωστα σε πολλούς.
Η ΛΙΒΑΔΕΙΑ
Βρίσκεται στην βορεινή πλευρά του Ελικώνα στην είσοδο χαράδρας που στο βάθος της πηγάζει και κυλάει το ποτάμι της Έρκυνας, η πόλη έχει υψόμετρο 200 μέτρα. Είναι η πρώτη προνομιούχα πόλη της Βοιωτίας γιατί η ιστορική φήμη της από τους προϊστορικούς χρόνους ως σήμερα με ξεχωριστή φήμη στα χρόνια της Τουρκοκρατίας χρησίμευε και σήμερα χρησιμεύει για πέρασμα στην διαδρομή Αθήνα-Δελφοί και στην ιστορική περιοχή της. Γι αυτό το λόγο δεν παραλείπεται από τα προγράμματα ντόπιων εκδρομέων περιηγητών και ξένων τουριστών. Χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγίες των λόφων που χωρίζει η χαράδρα πήρε σχήμα στενόμακρο. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της πόλης είναι γεωργοί ασχολούμενοι με την καλλιέργεια του βαμβακιού, σίτου, ντομάτας καλαμποκιού, αλλά και η βιομηχανία δεν υστερεί παρόλο που δεν έχει τόσο αναπτυχτεί, έχουν ιδρυθεί αρκετές βιομηχανίες όπου απασχολούν αρκετούς ανθρώπους. Η ευφορία της γης σε συνδυασμό με το ήπιο κλίμα συνετέλεσαν στο να κατοικηθεί αυτός ο τόπος αδιάλειπτα από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. (Ρούσσαρης, 1998)