Δε μ΄ αγαπάς ειλικρινά

  • από

Δε μ’ αγαπάς ειλικρινά
τα μάτια σου το λένε
γιατί γελάς και με κοιτάς
μα τα δικά μου κλαίνε

Δεν είναι φως μου η θάλασσα
ζουμπούλι να μυρίζει
είναι νερό κι είν’ αρμυρό
κι ανθρώπους ξεχωρίζει