Γουρπάνη σ’ περιστέρα μ’
ανάσα μ’ και αέρα μ’
εσέν σ’ εγκάλιοπο μ’ σφιχτά θα κρατώ
θα έχω σε σο γιανι μ’
κι απόκουμπής απάνη μ’
αγγέλ’ φτερά θα φέρω και θα πετώ.
Όρκον σεσέν θα δίω
όλεν τ’ εμόν ο βίον
εμέν κανείς κι θα πορεί να κομπών
εσύ είσαι το νησιάν μ’
μ εφτάσμε περισιάν
η σεβτιά μ’ για τ’ εσέναν πολλά τρανόν.
‘Ελα μ’ ακούς την χώραν
η ψη μ’ σέρην ευόραν
άλλος κι θ’ αγαπάσε αμόν εμέν
τιδέν κι θα κομπών μας
εγάπη θα ενών μας
εντάμαν θα γερούμε
αγάπε’μεν.
