Λέγομαι Γιώργος Συμεωνίδης. Και είμαι 21 χρονών. Ασχολούμαι με τη Μουσική από 11 χρονών Παίζω Γκάιντα, Κλαρίνο, Ούτι και Τραγουδάω. Κατάγομαι από το Λαγό Διδυμοτείχου, ένα μικρό χωριό του Έβρου αλλά μεγάλο σε παράδοση, ήθη και έθιμα και τραγούδια. Από τα μικρά μου χρόνια ηλικίας 4-5 χρονών θυμάμαι τον εαυτό μου κοντά στην παράδοση, κοντά στο Χορό και το Τραγούδι. Τα πρώτα μου μαθήματα τα πήρα από το χωριό μου. Από τις γυναίκες και τους άνδρες του χωριού που χόρευαν και τραγουδούσαν στο “Μεσοχώρι” (πλατεία) του χωριού με τη συνοδεία της Γκάιντας. Αυτή η εικόνα δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ από τη μνήμη μου. Σιγά σιγά όσο μεγάλωνα και έγινα έφηβος το τραγούδι και η μουσική άρχιζε να μπαίνει πιο σοβαρά στη ζωή μου και να ψάχνομαι μουσικά. Έτσι ξεκίνησα τη Γκάιντα. Αυτό ήταν το πρώτο όργανο που με μάγεψε. Δάσκαλος μου ο Γκαιντατζής του χωριού μου, ο Ιωάννης Πεχλιβανης, ο οποίος σήμερα είναι ο τελευταίος παλιός Γκαιντατζής του Έβρου ηλικίας 92 ετών και εγώ ο μοναδικός μαθητής του και συνεχιστής του. Μετά πέρασα στο ούτι, ένα όργανο πολύ δεμένο με τη Θράκη και τους Βυζαντινούς ήχους. Το ούτι άρχισα μόνος μου να το παίζω και να βγάζω κομμάτια, μετά όμως από λίγο καιρό σκεφτόμενος ποιόν να συμβουλευτώ για να έχω μια σωστή αρχή, επέλεξα να πάω στον Καρυοφύλλη Δοιτσίδη όπου αυτός με διόρθωσε και μου έδωσε αυτό που ήθελα πάνω στο ούτι “το χρώμα”. Σιγά σιγά άρχισα να πηγαίνω στους γάμους, στα γλέντια και στα πανηγύρια. Όπου εκεί γνώρισα έναν μεγάλο δάσκαλο για μένα. Τον Κώστα Λιγούδη από τους Ασβεστάδες. Ήταν αυτός που μου έδωσε ακόμη περισσότερο χρώμα στη φωνή μου και πως να τη δουλεύω, αλλά μου έδωσε κάτι ακόμα πολύ σημαντικό, το θάρρος και τη δίψα για ακόμη περισσότερη μάθηση. Με τον Κώστα Λιγούδη κάναμε πολλά. Δουλέψαμε καλά μαζί. Στους γάμους, στα πανηγύρια και σε άλλες εκδηλώσεις. Κάναμε και αρκετά ταξίδια μπορώ να πω. Πήγαμε σε πολλά μέρη της Ελλάδας, Αθήνα, Γιάννενα, Θεσσαλονίκη αλλά και στην Κύπρο. Η σημαντικότερη στιγμή στη ζωή μου ήταν όταν πήγα στο Ηρώδειο. Ήμουν 19 χρονών. Και ακόμη πιο σπουδαίο ήταν όταν ο μουσικοσυνθέτης και διοργανωτής της Εκδήλωσης, ο Νίκος Κυπουργός, στην πρόβα είπε ενώ άκουσε όλους τους μουσικούς, “η Θράκη θα βγει πρώτη και η Γκάιντα θα ανοίξει την Εκδήλωση” και κάπως έτσι εγώ άνοιξα την Εκδήλωση με τη Γκάιντα μου. Συγκινητική στιγμή. Εύχομαι να ξαναπάω. Τον τελευταίο καιρό έχει μπει πια δυναμικά στη ζωή μου το κλαρίνο. Όταν πήρα το κλαρίνο είπα στον εαυτό μου “Γιώργο ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο για σένα ΔΟΥΛΕΨΕ” Και αυτό είναι το Α και το Ω για μένα η ΔΟΥΛΕΙΑ. Στο κλαρίνο αλλά και γενικά ως μουσικός, η μουσική που παίζω είναι βασισμένη στους παλιούς. Θέλω να έχω παλιό χρώμα το οποίο σήμερα έχει χαθεί και αυτό θέλω να διατηρήσω. Αυτό σημαίνει παράδοση.
ΠΗΓΗ: Γιώργος Συμεωνίδης
