Γερ΄ έλαφος

Πέρα σε κείν’ τον έλατο
κάθονταν γερ’ έλαφος.
Κι όλο κλαίν τα μάτια του.

Χύνει δάκρυα κόκκινα
κόκκινα και πράσινα.
Κυνηγός επέρασε
και τον καλημέρισε.

Τι έχεις βρε γερ’ έλαφε
κι όλο κλαίν τα μάτια σου;
Έχω γιό στη ξενιτιά 
γράμμα δε μου γράφει πιά.