Αχ, ανάμεσα Νισύρου,
Σύμη κι Αστροπαλιά,
μας κόπηκε η σκότα,
Παναγιά μου, αχ, από τη ματισιά.
Αχ, βοήθα, Παλερμνιώτη,
για να γλιτώσωμε,
καράβι και φορτίο, Παλερμνιώτη,
αχ, να σου τα δώσωμε.
Αχ, κι όλα σου τα καντήλια
να σ’ τ’ ασημώσωμε,
αλήθεια, και με λάδι, Παλερμνιώτη,
αχ, να σ’ τα γεμώσωμε.
