Άγιος που αγιογραφείται με παραδοσιακή θρακιώτικη φορεσιά
ΑΓΙΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ
ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΟΣ Ο ΑΛΙΕΥΣ
Από την Μακρά Γέφυρα Ανατολικής Θράκης
Εορτάζει στις 10 Απριλίου
Ο άγιος νεομάρτυς Δήμος, ο αλιεύς, υπήρξε πρότυπο απλοϊκού ανθρώπου με βαθιά πίστη, που τον οδήγησε στην εκούσια θυσιαστική προσφορά και την ένδοξη άθληση. Καταγόταν από την Μακρά Γέφυρα της Ανατολικής Θράκης και ασκούσε το επάγγελμα του αλιέως στα ιχθυοτροφεία της Σμύρνης. Η εργασία του όμως δεν απέδιδε οικονομικά οφέλη και ο εικοσιπεντάχρονος νεαρός δύσκολα τα έβγαζε πέρα. Το αφεντικό του ήταν Τούρκος και παρά τις προσφερόμενες σ’ αυτόν υπηρεσίες- έμενε πάντα χρεωμένος. Έτσι, όταν αγόρασε το ιχθυοτροφείο άλλος Τούρκος, ο Δήμος έκρινε ασύμφορη τη συνεργασία μαζί του και απομακρύνθηκε. Αυτή όμως η άρνηση συνεργασίας με το καινούργιο αφεντικό του αμοίφθηκε με τη συκοφαντική δυσφήμιση του ότι τάχα είχε ορκισθεί, ότι θα αλλαξοπιστήσει και πως θα γίνει δηλαδή μωαμεθανός.
Μάζεψε, λοιπόν, αρκετούς ψευδομάρτυρες ο Τούρκος, για να γίνει περισσότερο πιστευτός, και μαζί με αυτούς οδήγησε τον Δήμο στον Κριτή. Εκεί ό νεαρός μάρτυρας με παρρησία και θάρρος πού αντλούσε από τον Χριστό μας, που δίδασκε ότι και όταν ακόμη σας παραδώσουν ενώπιον βασιλέων και ηγεμόνων «μη προμελετάν τί απολογηθηναι· εγώ δώσω υμίν στόμα και σοφίαν» (Λουκ. κα’ 14), ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό και την απόφαση του να χύσει ακόμη και το αίμα του για την αγάπη Του. Αυτή ή θαρραλέα απάντηση του ήταν το έναυσμα του μαρτυρίου του Δήμου, πού το υπέμεινε με καρτερία ανείπωτη. Τον φυλάκισαν και του έσφιξαν τα πόδια σ’ ένα κούτσουρο γεμάτο αιχμηρά αντικείμενα, για να αυξήσουν τον πόνο. Δεν στάθηκαν όμως τα βασανιστήρια ικανά να μειώσουν τη δύναμη της πίστεως του νεαρού αλιέως. Στο κενό έπεφταν οι κολακείες και οι υποσχέσεις του Κριτή για ζωή τρυφηλή και ωραία αν αλλαξοπιστούσε, ακόμη και οι απειλές του για περισσότερα και επώδυνα βασανιστήρια. Ο αποκεφαλισμός του δεν άργησε να ακολουθήσει και πραγματοποιήθηκε στη Σμύρνη στις 10 Απριλίου του έτους 1763.
Οι χριστιανοί της περιοχής, αφού πλήρωσαν τους δήμιους, πήραν το μαρτυρικό λείψανο και το έθαψαν στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Ο Χριστός μας, για να τιμήσει τον μάρτυρα, τον κατέστησε πηγή θαυμάτων αστείρευτη. Έτσι πτωχού πληγωμένου ράφτη το δάκτυλο θεράπευσε, την ασθένεια οφθαλμών γυναικός ιάτρευσε και την κεφαλαλγία ταπεινού ικέτου του απεμάκρυνε. Τρία χρόνια μετά το ηρωικό μαρτύριο του νεομάρτυρα Δήμου έγινε η ανακομιδή των τιμίων λειψάνων του. Κατά την ώρα της εκταφής αυτά απέπνεαν άρρητη ευωδιά, πού έκανε όλους τους παρευρισκομένους να θαυμάσουν και να αναφωνήσουν: «Τίς Θεός μέγας ως ό Θεός ημών»! Ο ιερομόναχος Ματθαίος ο Χίος, πού βοήθησε στην ανακομιδή, πήγε μετά σε κάποια συνοικία της Σμύρνης, πού έμεναν πολλοί συμπατριώτες του. Ένας από αυτούς αισθανόταν γλυκύτατη ευωδιά να εξέρχεται από τα ράσα του. Στην ερώτηση του, απάντησε ότι τα λείψανα του νεομάρτυρος ευωδίαζαν και η άϋλη και άρρητη αυτή ευωδιά μεταφέρθηκε και στα ενδύματα του για πιστοποίηση του θαυμαστού αυτού γεγονότος, πού τιμά τον αθλητή Δήμο και δοξάζει το μεγάλο αθλοθέτη Χριστό.
