Ήλιος

Ήλιε μ’ που βγαίνεις την αυγή
ωρε και τον ντουνιά ζεσταίνεις, 
μένα γιατί, ωρε γιατί μ’ αρνήθηκες;

Σαν το δεντρί μαραίνομαι
σαν φύλλο κιτρινίζω, 
χωρίς εσένα ήλιε μου.

Μια χαραυγή αχ μαύρη χαραυγή
στο σκότος θα πεθάνω, 
κι εσύ θα παίζεις θα γελάς.