Ήλιε του Καρακαπανί’,
Ματσούκας μανουσάκιν
‘κ’ έμευα να δελιάουμαι
σ’ αρ’ αΐκον τουζάκιν
Ντου ‘κ’ έρθα απάν’ σο κιντίν,
μάγξούζ πουλί μ’ εγέν’τον,
ενέμ’να ους να φαίνεται
μικρόν φελίν ο φέγγον
Τα στράτας-ι-σ’ εμάκρυναν
και έπεΐ εέν’ταν,
άλλο τα τσαλιμόπα σου
από πουθέν ’κί φαίν’νταν
Άλλο για τ’ εσέν ’κ’ έμαθα,
πού είσαι, ντό ευτάς-ι,
άλλο ‘κ’ είδα νε να μουστρώντς
νε να χαμογελάς-ι
