Έχε γεια καημένε κόσμε, έχε γεια γλυκιά ζωή
κι εσύ δύστυχη πατρίδα, έχε γεια παντοτινή!
Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες.
Έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
Στη στεριά δε ζει το ψάρι, ουδ’ ανθός στην αμμουδιά
κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε, δίχως την ελευθεριά!
Σαν να παν σε πανηγύρι, μ’ ανθισμένη πασχαλιά,
μεσ’ τον Άδη κατεβαίνουν, με τραγούδια με χαρά!
